36 sal di ser komkujîya Enfalê re derbas bûn û êş û rondikên xizmên qurbanîyan nû bûn.
Xizmên qurbanîyên Enfalê hîn jî li benda xeberekê wanin.
“Êdî xweşî ji çi re ye?”
Elî Nûrîyê ku ji Enfalê rizbar bûye got:
“Jîyan qet ne xweş e. Piştî Enfalê ew yên heval û hogirên te bûn neman. Êdî xweşî ji çi re ye?”
Hêsirên ku ew pîr kir, hêsirên ku porê wê yê reş sipî kir hîn neqedîyane û saleke din li xema bendewarîyê zêde kirin.
Melîhe Mihemeda ku xizma qurbanîyan e anî ziman:
“Em dixwazin cenazeyên wan bînin? Ez çi ji hukumeta Îraqê bixwazim? Divê ew bi xwe hest bikin.”
“Divê em li ser wan bigirîn”.
Xizma qurbanîyên Enfalê Resmîye Mihemedê jî got:
“Divê cenazeyan bînin û em li ser wan bigirîn û bibêjin ku ew zarok û bavên zarokan in”.
Îvaya nasnavê wê Şadî 36 salî ye û hemû endamên malbata wê hatin qetilkirin.
Ew di wesayîteke leşkerî de bûye ku jê re gotine Îva, nav otomobîlê cîhê yekem ê girî û kenînê ya jîyana wê bûye.
Şadî Îsmaîlê da zanîn:
“Ez di hundurê Îvayê de ji dayîk bûm, ji ber vê ew nasnavê min e.
Gelek pêwîstîyên me hene, bi taybetî jî ji hêla derûnî ve.
Heta niha alîkarîya me nehatîye kirin û hêvîdar im hîn ku zû ye alîkarîyê bikin”.
Li Çemçemala Silêmanîyê ji bo salvegera 36 emîn Enfalê li Bîrdarîya Enfalê merasîmek hat lidarxistin.
